In de beginjaren hadden de ruiters geen uniform, iedereen verklede zich zoals ze zelf wilden.
In de jaren (1950) juist na de tweede wereldoorlog werd er een uniform aangemeten voor de ruiters: een oker- gele vest met rode manchetten en kolletje.
In de jaren zestig werd het uniform aangepast en ging men voor de Belgische vlag: zwarte broek, gele blouson en rood sjaaltje.
In 1973 wilden de Jonge Ruiters een eigen uniform en kregen ze een oranje truitje aangepast, maar dat uniform hield niet lang stand omdat het onpraktisch was.
In 1975 wilden onze vrouwelijke leden ook een tenue, en zij kozen de rood witte kiel en een zwarte broek.
In 1976 met de viering van het vijftig jarig bestaan van de Jonge Ruiters verkozen zij ook om over te stappen naar de rood witte kiel, zwarte broek, rood sjaaltje en een zwart petje, enkele jaren later volgden de veteranen en gingen ze hetzelfde uniform dragen.
In 1992 verwisselden de veteranen het rode sjaaltje naar een wit om verwarringen te vermijden.
Deze uniformen worden nu nog gedragen.
